Inclusieve kinderopvang Tierlantijn

Het bieden van een warme tweede thuis aan kinderen tussen 0 en 3 jaar in onze groepsopvang,  en in de buitenschoolse- of vakantieopvang aan kinderen uit het kleuter- en lager onderwijs. Ook kinderen met een specifieke zorgbehoefte zijn welkom in onze groepen . We zorgen voor ondersteuning op maat. Onze opdracht is elk kind zoveel mogelijk ontwikkelingskansen te geven, rekening houdend met zijn individuele draagkracht en eigenheid.
Het doel is kinderen al van op erg jonge leeftijd vertrouwd te maken met kinderen die extra zorgondersteuning nodig hebben. Op deze manier leggen we een mooie basis voor een inclusieve samenleving waarin ook mensen met een beperking een volwaardig burger kunnen zijn en actief deelnemen aan het maatschappelijk leven. We vinden een open en eerlijke samenwerking met ouders erg belangrijk. Samen creëren we een warme plek waar elk kind zich goed kan voelen.

Kinderen worden beschouwd als krachtige wezens. We gaan ervan uit dat kinderen worden geboren met vele mogelijkheden. Hun hersenen zijn helemaal klaar om de wereld op te nemen en via indrukken, taal, liedjes, verzorging, spelen, … tot een snelle en intense ontwikkeling te komen.

We focussen op wat kinderen al WEL kunnen. Dit doen we door gericht te luisteren en te kijken naar het kind en in zijn leefwereld te komen. Deze aanpak komt voort uit respect voor het kind. We vinden het belangrijk dat het kind zich echt begrepen en aanvaard voelt, dat de begeleider naar hem luistert, met hem spreekt,  belangstelling toont en rekening houdt met hem zoals hij is. Bij Tierlantijn mogen kinderen hun emoties vrij tonen; ze mogen boos zijn, vrijuit lachen en grapjes maken. Kinderen mogen hierin ‘echt’ zijn, hierdoor voelen ze zich veilig, niet alleen, gesterkt, begrepen.

 

KINDEREN ZIJN GEBOREN ONDERZOEKERS

Vol verwondering ga ik elke dag op ontdekking.

Kinderen zijn geboren onderzoekers. Dit betekent dat kinderen een aangeboren drang hebben om de wereld om hen heen te onderzoeken en te leren kennen. Ze willen op ontdekking gaan en leren door dingen te ondervinden. Kinderen leren niet zozeer van wat volwassenen hen proberen te leren. Het is meer een gevolg van wat kinderen zelf doen, vanuit hun interesses, vaardigheden en nieuwsgierigheid. Als we inspelen op hun interesses, vergroten we de betrokkenheid en faciliteren we het leerproces.

Kinderen voelen zich veilig, geborgen en op hun gemak waardoor er ruimte ontstaat om te exploreren en te leren. Als iets niet lukt, voelt het kind zich veilig genoeg om bij de begeleider emotioneel te gaan bijtanken. De begeleider is zijn veilige basis en haven.

De kinderen krijgen de mogelijkheid om aan te geven wat ze leuk vinden. Kinderen leren kiezen (en verliezen). Hun fantasie kan de vrije loop gaan. Kinderen mogen actief zijn en risicovol spelen onder begeleiding met aandacht voor hun zin naar experiment en grensverleggend gedrag met leeftijdsadequate materialen. Ze hebben het gevoel: “Ik krijg de kans mijn ideeën uit te proberen, ik kan hier voluit gaan.”

 

EEN HECHT NETWERK

Mijn ouders, mijn begeleiders en ik vormen een sterk team.

De begeleiders:

Begeleiders nemen actief deel maar geven ruimte aan het kind om te ontdekken, zowel in groei als in falen. We kijken naar alle mogelijke manieren waarop kinderen zich kunnen uitdrukken: de 100 talen van een kind.  Naast de gesproken taal heeft een kind nog vele andere mogelijkheden om zich uit te drukken: door te zingen, ergens heen te kruipen, te tekenen, te kleien, te spelen... Uitgaande van de visie op het kind  laten we de kinderen eerst zelf dingen proberen of (kleine) problemen oplossen. Onze begeleiders observeren, zijn geduldig en hebben vertrouwen in  wat het kind zelf kan.

We werken niet met vastgelegde thema’s maar spelen in op wat de kinderen brengen. Voorbereide activiteiten kunnen  een andere weg uitgaan dan voorzien. De focus ligt op het proces, niet op het eindresultaat. Begeleiders voorzien steeds voldoende keuzemogelijkheden. Zo kunnen we de betrokkenheid maximaliseren en optimale ontwikkelingskansen creëren. Het ‘open framework’ model gebruiken we om te reflecteren over het evenwicht tussen de mate waarin kinderen en begeleiders initiatief nemen. Begeleiders bieden nabijheid zonder te sturen. Kinderen krijgen kansen tot initiatief, zelfstandigheid en onderzoek, ze krijgen de ruimte om zelf een oplossing te zoeken, om zelf uit te zoeken hoe iets werkt. Begeleiders gebruiken taal om te verwoorden wat er gebeurt. De ervaring laten samen gaan met de juiste betekenis in woorden zal de taalontwikkeling stimuleren en het kind leren om zich te uiten via taal en niet alleen via gedrag.

Kinderen leren uit logische gevolgen. Straffen of belonen vermijden we zoveel mogelijk. Begeleiders benoemen wat ze zien, doen, denken en voelen en wat de kinderen concreet ervaren (mentaliseren) waardoor kinderen betekenisvolle taal krijgen. Doorheen de dag en tijdens de voorbereiding van activiteiten is er aandacht voor het stimuleren van verschillende ervaringsgebieden: verkennen van de wereld, communicatie en expressie, lichaam en beweging en ik en de ander. De begeleiders verrijken de activiteiten door suggesties te doen, boeiende informatie te geven en open impulsen te geven die tot actie leiden en communicatie of denken stimuleren. Activiteiten worden zoveel mogelijk afgestemd op de interesses en het niveau van het individuele kind. We kijken naar de zone van naaste ontwikkeling van het kind: wat is 1 stapje verder uit de comfortzone? Kinderen krijgen vertrouwen en worden aangemoedigd.

Begeleiders proberen kinderen te verbinden met de omgeving en de andere kinderen door samen verbanden te leggen. Kinderen hebben hulp nodig om te leren dat de ander eigen behoeftes en gevoelens heeft: niet bestraffend maar liefdevol begrenzend.

 

De ouders:

In Tierlantijn gaan we ervan uit dat de ouders hun kind het beste kennen en daarom zijn ouders onmisbaar in het zoeken naar manieren om welbevinden en betrokkenheid van hun kind te verhogen.

Er zijn wenmomenten voorzien zodat een eerste afstemming tussen de ouders en de kinderopvang kan ervaren en besproken worden. Een kind kan geleidelijk de overgang maken tussen thuis en de opvang. Zowel bij de start als elke dag bij het breng- en ophaalmoment is er tijd om even te spreken en informatie door te geven.  Een goede communicatie is de verbinding tussen beide omgevingswerelden van het kind. We willen een goede band opbouwen met ouders met wederzijds vertrouwen.

Er zijn verschillende momenten waarop we kunnen inzetten op het opbouwen van een goede band tussen de begeleiders en de ouder: breng- en haalmomenten, wenmomenten, oudercontacten en ouderactiviteiten. De ouders vertellen over wat een kind heeft ervaren thuis en brengen foto’s mee van de familie. Ouders zorgen het ganse jaar voor aangepaste kledij om buiten te spelen.

We vragen aan ouders om tijd te maken om het functioneren en de ontwikkeling van hun kind te bespreken. We verwachten ook dat ouders belang hechten aan activiteiten rond de ervaring en het leren van hun kind: het kind mag vuil worden en niet perfect afgewerkte knutselwerkjes naar huis nemen.

Bij het ophalen zullen de begeleiders  steeds een eerlijke, positieve boodschap geven over het verloop van de dag aan de ouders.

 

EEN UITNODIGENDE RUIMTE

Ik krijg hier kansen om te leren en nieuwe ervaringen op te doen.

De ruimte en de materiaalkeuze moet de zelfstandigheid van het kind faciliteren. De ruimte is zo uitnodigend mogelijk gemaakt en aangepast aan de mogelijkheden zodat het kind de volwassene zo weinig mogelijk nodig heeft. (bv. het zelf nemen van speelgoed).

De inrichting van de ruimte zorgt door zijn structuur voor een rustige spelomgeving. Er is uitdagend spelmateriaal voorzien voor iedere ontwikkelingsfase: het kind wordt uitgenodigd tot ontdekking en onderzoek. Een duidelijke dagstructuur met steeds dezelfde rituelen zorgt tevens voor een gevoel van veiligheid en voorspelbaarheid. Met de 100 talen (bv. liedjes, woorden, gebaren, picto's,…) worden deze routines kenbaar gemaakt aan het kind. De ruimte heeft een flexibele inrichting en kan eenvoudig aangepast worden.

Leren gebeurt vooral door dingen te doen. Daarom is het belangrijk dat kinderen interessante materialen aangereikt krijgen waarmee ze zelf kunnen experimenteren. De ruimte kan het leerproces van de kinderen enorm ondersteunen als deze uitdaagt om te ontdekken. Er zijn weldoordachte spelzones en uitdagend spelmateriaal. Door het flexibele karakter van de spelzones kunnen deze regelmatig veranderd worden. Ook het aangeboden spelmateriaal wordt regelmatig afgewisseld en afgestemd op de leeftijd en leefwereld van het kind. Elke speelzone wordt gedeeltelijk ingevuld met het voorziene spelmateriaal om het kind uit te nodigen tot betrokken spel.

Kinderen kunnen hun eigen spel bepalen en maken in de ruimte omdat materiaal zichtbaar en bereikbaar is. Er wordt open-ended speelgoed en loose parts materiaal aangeboden. We geven de voorkeur aan passief speelgoed, dat leidt tot een actief spelend kind, ipv actief speelgoed, dat leidt tot een passief, overprikkeld kind.

Kinderen kunnen zich richten op prikkels uit de natuur, liefst in een toegankelijke natuurrijke buitenruimte. Exploreren, ontdekken, herkennen, verwonderen, verbinden, een groeiend zelfvertrouwen en respect voor de omgeving, het zijn de resultaten van de spontane vrije beweging in een natuurrijke omgeving.

We gebruiken natuurlijke, duurzame materialen voor de inrichting van de ruimte. Om te knutselen wordt er ook kosteloos materiaal gebruikt. De buitenruimte zorgt bij de kinderen voor een vermindering van de overdaad aan prikkels. De aandacht wordt gericht naar andere geluiden en bewegingen. Door buiten te zijn wordt de opbouw van een natuurlijke weerstand gestimuleerd. De biodiversiteit nodigt uit tot ontdekking en beleving. Natuurlijke schaduw is een belangrijk onderdeel in de natuurrijke tuin voor kinderen, alsook ook de kleine verdwijnplekjes of tunnels.

 

DOCUMENTEREN

We maken het onzichtbare zichtbaar.

Documenteren betekent het vastleggen van belevingen en ervaringen van kinderen tijdens speelactiviteiten, eetmomenten, voorleesmomenten,… via foto’s of filmpjes. Documenteren biedt een grote meerwaarde.

Voor de begeleiders:

Via pedagogisch documenteren leggen we observaties vast. Zo kunnen we in kaart brengen hoe kinderen dingen ervaren, beleven en wat hen kan boeien. Door hier een beter zicht op te krijgen, kunnen we activiteiten en materialen aanbieden die nog beter afgestemd zijn op de persoonlijke interesses van het kind.

Voor de kinderen:

Door vast te leggen wat de kinderen doen en door de foto’s en filmpjes met hen te delen voelen ze aan dat wat ze maken en beleven, interessant is. Door beelden van zichzelf te zien, voelen kinderen zich erkend en gewaardeerd. Bovendien bieden foto’s in de groep structuur en geven hen hierdoor een veilig en vertrouwd gevoel. Daarnaast kan beeldmateriaal hen inspiratie bieden om verder te experimenteren.

Voor ouders:

Pedagogische documentatie geeft een beeld van wat kinderen allemaal meemaken en hoe ze dingen beleven in de opvang. Beelden zeggen soms meer dan woorden alleen. Ouders krijgen letterlijk een beeld van wat hun kind doet en leert, wat het boeit, hoe het de dingen ervaart,  met wat het vaak speelt, …